Wybór i optymalizacja katalizatorów są kluczowe w produkcji Tkaniny poliestrowe . Różne katalizatory mają różny wpływ na reakcje polimeryzacji, dlatego konieczne jest wybranie odpowiedniego rodzaju i dawki katalizatora w oparciu o określone procesy produkcyjne, jakość surowca i wymagania dotyczące wydajności produktu.
Rodzaje katalizatorów
Powszechnie stosowane katalizatory do reakcji polimeryzacji w produkcji poliestrowej są głównie podzielone na dwie kategorie: katalizatory metali i katalizatory niemetacyjne. Katalizatory oparte na antymonach są bardzo powszechne wśród katalizatorów metali, takich jak tritlenek antymonu, octan antymonu, glikol antymony itp. Katalizatory te są powszechnie stosowane ze względu na ich wysoką wydajność, stabilność i koszty umiarkowane. Ponadto katalizatory na bazie tytanu i germanu są również stosowane w określonych warunkach. Katalizatory nie metaliczne obejmują organiczne związki fosforu, organiczne kwasy sulfonowe i ich sole, które wykazują unikalne efekty katalityczne według określonych specjalnych wymagań.
Mechanizm działania katalizatora
Zmniejsz energię aktywacji: katalizatory zapewniają szlak reakcji o niskiej energii, umożliwiając skuteczne zderzenie cząsteczek reagentów przy niższych energii, inicjując reakcje polimeryzacji. Proces ten znacząco zmniejsza energię aktywacji reakcji, umożliwiając szybkie reakcję polimeryzacji w łagodniejszych warunkach.
Promowanie reakcji estryfikacji: na etapie estryfikacji produkcji poliestrowej katalizatory przyspieszają wymianę estra lub bezpośrednie reakcje estryfikacyjne w celu promowania wiązania między monomerami, takimi jak PTA i MEG, tworząc prepolimery poliestrowe. Wybór i dawka katalizatora mają znaczący wpływ na szybkość i stopień reakcji estryfikacji.
Wpływ na stopień polimeryzacji i rozkład masy cząsteczkowej: rodzaj i stężenie katalizatora wpływają również na stopień polimeryzacji reakcji polimeryzacji i rozkład masy cząsteczkowej produktu końcowego. Skuteczne katalizatory mogą promować pełniejsze reakcje, zwiększyć stopień polimeryzacji i potencjalnie wytwarzać węższy zakres rozkładu masy cząsteczkowej, zwiększając w ten sposób wydajność włókien poliestrowych.
